رواية سارة كامله

الفول عادى بنفطر بيه مافيش مشكله لكن إحنا فى غداء وإيه سندوتش دى هو السندوتش الواحد بيشبع
مروهاه بيشبعنى
حازم بس إنتى ماكنتيش بتاكلى الكميه دى لما كنا عايشين مع بعض
مروهوإنت مالك إنت بتتدخل فى حياتى وأكلى ليه أنا حره آكل إللى أكله وبالكميه إللى آكلها كمان
حازم مروه إتكلمى معايا كويس
مروهلا مش هتكلم معاك كويس إنت ماتستاهلش إنى أتكلم معاك كويس
أخد نفس عميق وحاول يهدى أعصابه ومردش عليها مسك موبايله وعمل مكالمه
حازم مطعم حابب أطلب بيتزا فراخ مشكل لارج وبص لمروه وهمسلها هتطلبى إيه
مردتش عليه وتجاهلته تجاهلها هو كمان وكمل كلامه
حازم خلاص خليهم إتنين أه تمام إتفضل العنوان
حازم بدأ يديله العنوان وبعدها قفل
مروهأنا ماطلبتش ومش هاكل بيتزا
حازم لا هتاكلى ويلا ركزى فى الشغل عشان ننجز
نفخت بضيق ومسكت الملف تانىفضل يتفرج عليها وهو مبتسم بس فجأه الإبتسامه إختفت من على وشه لما إفتكر كل حاجه حصلتلها حس إنه مخڼوق مش قادر يتنفس الموضوع ده بالنسباله عقبه كبيره فى حياته أخد نفس عميق راسه بين إيديه وبص قدامه

بشرود بيفكر فى إللى هيحصل الفتره الجايه وإللى هو ناوى يعملهكانت بتحاول تركز فى الملف إللى فى إيدها
بس قررت تشوفه بطرف عيونها عشان تعرف هو بيعمل إيه لما عيونها جات عليه شافت الحزن فى عيونه وهو بيبص قدامه بشرود قلبها ۏجعها لما شافت الحزن فى عيونه ده غير الإرهاق إللى واضح فى ملامحه كانت محتاره مش عارفه تعمل إيه عشان تخرجه من إللى هو فيه لحد ما اختارت الحجه المناسبهفاق من إللى هو فيه على صوتها
مروه بحمحمهفى حاجه واقفه قدامى ممكن توضحهالى
حازم تعالى
قامت من مكانها وراحتله عند كرسى المكتب
حازم بإستفسارهى فين
شاورتله عليها
حازم باستغراب وهو بيبصلهادى إللى واقفه معاكى دى بسيطه جدا
عيونها جات فى عيونها وكانت هتتكلم بس سكتت لما شافت الحزن الشديد فى عيونهكان بيتأمل عيونها وهى ساكته وبتبصله وشايف الحزن فى ملامحها
حازم بإستفسارمالك يا مروه فيكى إيه
مروه بإستيعابلا مافيش فيا أى حاجه أنا خلاص فهمتها آسفه ماكنتش مركزه
رجعت قعدت فى مكانها تانى وهو مستغربها
حازم مروه لو تلاحظى إننا بنشتغل لوحدنا من الصبح برده ومافيش أى نتيجه إنتى ليه واخده جنب
مروهإنت عارف الإجابه كويس
حازم بس إحنا فى شغل لازم نشيل الخلافات الشخصيه دى على جنب
مروهيعنى أعمل إيه
حازم يعنى لازم نتناقش فى إللى إنتى بتعمليه وإللى أنا بعمله
مروه بنفاذ صبر وهى بتبصلهطب يلا إتناقش
قام من مكانه وراح قعد جنبها على كنبة الأنتريه إللى فى المكتب
حازم وهو بيبصلهابصى أنا عايزك توضيحلى وجهة نظرك فى إللى ناويه نشتغل عليه وأنا كمان أوضحلك وجهة نظرى ونتفق أنا وإنتى على حاجه معينه وبكده هنكون خلصنا والتنفيذ هيكون عليا أنا وايمن 
مروهتمام
حازم يلا إتكلمى
مروهبالنسبه لعرض الأزياء أنا بقول لو مثلا القطن إللى بتعملوه نسيج أو قماش عموما ليه القماش ده مايتفصلش على حاجه معين يعنى مثلا المصنع بتاعكم ليه مابيعملش ألبسه تلفت الإنتباه عشان المستهلك ليها لإن طبعا خلينا مقتنعين إن الشكل هو إللى بيلفت الإنتباه
حازم وهو بيبص فى عيونهاومين إللى قال إن الشكل بيلفت الإنتباه مايمكن المستهلك اه للشكل بس لما يلاقى الخامه مش كويسه يتراجع فى الشراء ها قوليلى بقا من وجهة نظرك إحنا هنستفيد إيه
مروه بتنهيدهمعرفش
حازم مش كل قاعده لازم تكون ثابته ممكن يكون الطقم أو اللبس مايلفتش إنتباه المستهلك بس خامته هى إللى هتعمل كده وخلينا نتخيل إننا فعلا عملنا الفكره بتاعتك ونفذناها المستهلك مش هيشترى الطقم مثلا عشان يعينه فى الدولاب بس لو ركبنا القطع الخاصه بالطقم على حاجه غيرها هتبقى أحلى وتدى إنجذاب أكتر للمستهلك
مروه بصتله باستغراب 
حازم مستغربه ليه هو إحنا لازم نمشى بقاعده واحده هو لازم الطقم يعنى يبقى بشكل واحد
مروه بإستفسارممكن توضح
حازم إيه إللى يخلى المستهلك يشترى طقم بشكل واحد بمبلغ معين وماينفعش يغير فيه فى حين إن ممكن القطع بتاعة الطقم ينفع تتلبس على حاجات تانيه
مكانتش عارفه ترد تقول إيه لإنها مش فاهمه حاجه
حازم بتوضيح أكترالبلوزه والجيبه إللى إنتى لابساهم مش إنتى ينفع تلبسى بلوزه تانيه على الجيبه دى
مروهلا
حازم بالظبط ده إللى بتكلم فيه لازم نحط فى الإعتبار إن فى ناس على قد حالها بتشترى فى ناس عندها بناطيل مش لاقيالها حاجه لايقه عليها عشان نسوق بشكل حلو فى عرض الأزياء الموديل إللى هتلبس طقم كامل هيكون جنبها إتنين غيرها واحده لابسه البلوزه وعلى جيبه معينه وواحده تانيه لابسه البنطلون على بلوزه معينه ده المستهلك أكتر للعرض هيحس إنه معاه كنز فهمتى
مروه بإنبهارإنت إزاى بتفكر كده
حازم بتنهيدهإنى أشتغل عشر سنين فى محل لبس حريمى مكنش سهل أبدا فطبيعى لازم أكسب الخبره دى فعارف أتعامل إزاى
مروه باستغراب إنت إشتغلت فى محل لبس حريمى
حازم أيوه مستغربه ليه
مروههاه لا مافيش
حازم بتنهيدهتمام إحنا كده خلصنا الحاجه الأساسيه خلينا بقا نتكلم فى تنظيمات الحفله الأول كده موافقه على فكرتى ومقتنعه بيها ولا إيه
مروهأيوه موافقه الفكره حلوه
حازم بإبتسامهطب كويس ننقل على الخطوه التانيه
مروه كانت لسه هتتكلم سمعوا صوت خبط على باب المكتب
حازم بصوت مسموعإدخل
رشا دخلت المكتب وفى إيديها شنطة أكل كبيره
حازم بإبتسامه وهو بياخد منها الشنطه وبيديلها الفلوسشكرا يا رشا
رشا وهى بتاخد المبلغالعفو يا فندم
كانت لسه هتخرج
حازم بإستفسارأستاذ ايمن لسه مجاش
رشاأستاذ ايمن جه من شويه عرفت من الإستقبال بس طلب منهم إن ماحدش يتكلم معاه عشان مش عايز إزعاج
حازم تمام إتفضلى إنتى
رشاحاضر
خرجت من المكتب 
حازم نقدر نكمل شغلنا بس بعد الأكل طبعا لازم تدوقيها هتلاقيها حلوه أوى
مروه بإحراجبس أنا قولت إنى مش عايزه بيتزا
حازم أنا عازمك يا مروه يلا كلى
علبة البيتزا نحيتها وهو فتح علبته وبدأ ياكلوهى كمان بدأت تاكل مر الوقت وحازم ومروه خلصوا أكل وبعدها كملوا كلام فى الشغل ومروه هنا إكتشفت قد إيه حازم عبقرى وفاهم السوق بشكل كبيرفضلوا يتكلموا فى الشغل لحد ما كل إللى فى الشركه مشيوا والليل دخل عليهم
حازم وهو بيمد جسمه وبكده إحنا خلاص خلصنا كل حاجه
مروه وهى بتدلك رقبتها كويس إننا خلصنا
حازم بشكل تلقائى أكتفاه وبدأ يدلكهم بس هى إتفزعت وقامت

من مكانها
مروه بإرتباكأنا همشى لازم أروح
أخدت شنطتها من على المكتب ولسه هتتحرك
حازم إستنى يامروه هننزل مع بعض
وقفت وهو أخد
حاجته
حازم يلا نمشى
خرجوا من المكتب وركبوا الأسانس ير أول أما وصلوا بين الدور الخامس والرابع النور قطع والأسانس ير وقف
مروه بفزعفى إيه إيه إللى بيحصل
حازم وهو بيشغل كشاف الموبايلإهدى يا مروه أكيد النور قطع
مروه بفزعنور إيه إللى قطع ماتهزرش معايا
حازم حاول يفتح باب الأسانس ير بس معرفشمروه فى اللحظه دى شافت لقطه حصلت من سنين لما يوسف قفل باب البيت منها مروه رجعت خطوات لورا بتلقائيه وبفزع شديد وبدأت تصرخ
مروه بصړاخلااااا لا يايوسف لااااااااااااااااااا
قعدت على أرضية الأسانس ير نفسها وحازم راحلها فى اللحظه دى ونزل فى نفس مستواها
حازم وهو بيحاول يهديهايا مروه أنا معاكىإهدى يوسف مش موجود
مروه مكانتش شايفه حازم ومش سامعاه كل إللى شايفاه يوسف وهو منها
مروه بهيستيرية صړاخيا ماماااااااااااا!!!!!!!!!!!!!!!!!
حازم جامد بالرغم من محاولتها فى إنها تبعد عنهدمعه نزلت من عيونه عليها وهى مازالت بتصرخ فى 
مروهلا أرجوك لا لا لاااااااااااااااا!!!!!!!!
حازم كان بقوه وهى فى حالة الصړاخ الهيستيرى دى وفى نفس الوقت بيبكى عليها
حازم إهدى يامروه أنا معاكى مستحيل حد منك إهدى
مروه بإنهيار وهى فى لاااااااا
حازم بدموعششششششششش إهدى أنا معاكى حازم جوزك حبيبك معاكى
كانت بتبكى بشهقات عاليه ومابتتكلمش لإنها إلى حد ما بدأت تهدى وهى فى 
حازم شششششش خلاص كل حاجه هتكون تمام
مروه فى وسط شهقاتهاأنا خاېفه
حازم وهو راسهاطول مانا معاكى مش عايزك تخافى أبدا
حاول يجيب أى حاجه يتكلم فيها عشان يلهيها عن خۏفها قرر إنه يحكيلها قصة حياته زى ماهى حكتله عن نفسها لما كان خاېف من الطيران
حازم فاكره لما أنا كنت خاېف وإحنا راكبين الطياره
سكت ولما لاحظ إن شهقاتها هديت كمل كلامها
حازم عايز أقولك إن الفوبيا إتنقلتلى من ماما طبعا خلينا معترفين إن الفوبيا مش بتعدى بس من كتر
ماكنت بشوفها خاېفه أوى كده لما كنا بنسافر فرنسا أو إيطاليا مع بعض وأنا صغير بقيت بخاف زيها وإتربت جوايا عقدة الخۏف
أخد نفس عميق وكمل كلامه
حازم ماما كان إسمها سلوى كانت أجمل وأحلى وأحن أم شوفتها فى حياتى عانت وعافرت كتير عشانى حصلت مشاكل بين ماما وبين الشخص إللى المفروض يبقى أبويا
وهنا مروه إنتبهتله وهى فى ورفعت عيونها إللى كلها دموع وجات فى عيونه
حازم بإبتسامه حزينه وهو بيمسح دموعهايومها كنت واقف على سلالم القصر وسمعتهم ڠصب عنى كان بيخيرها فى إنها يا تمشى وإيديها فاضيه يا إما تمشى وتاخدنى فى إيديها أنا كنت طفل كان عندى 7 سنين ومش فاهم حاجه بس إللى فهمته إنى ماقدرش أستغنى عن أمى لإن بابا كان وحش وكل أما كان بييجى يضربنى ماما كانت بتاخد الضربه مكانى فيها على أساس إننا هنمشى شويه وهنرجع ماكنتش أعرف إننا هنمشى علطول وهنعيش لوحدنا مكنش عندنا مكان نقعد فيه بواب القصر كان يعرف حد خلاه يديلنا أوضه صغيره فى حاره إللى هى الحاره إللى توحه وخالد ساكنين فيها كنت كل يوم بسألها عن أخويا الصغير إللى إسمه انس وعن بابا بس لما كبرت بطلت أسأل لإنى فهمت إيه إللى حصل حاولت أعوضها على قد ما أقدر كنت بشوفها وهى بتتذل للناس عشان تشتغل عشان تعرف تدخلنى المدرسه قررت إنى أشتغل من وراها لإنها كانت رافضه نهائى إنى ماعملش حاجه غير إنى أدخل المدرسه وأنجح وأطلع من الأوائل بس طبعا كنت بخيب أملها كانت درجاتى ضعيفه جدا كنت بنجح بالعافيه يعنى أعمل إيه كان قدامى خيارين يا أصرف عليا أنا وهى وأتعلم عشان هى كانت عايزه كده يا إما نشحت فى الشارع وماتعلمش ضحك ضحكه خفيفه فى مره جبت ملحق رياضه كنت فى سنه رابعه إبتدائى تقريبا مكت الشبشب وجريت ورايا فى الحاره كلها ههههههههههه
مروه ضحكت ضحكه خفيفه
حازم وهو بيبص فى عيونها وبيكملطبعا ماقدرتش أقولها إنى بشتغل ومش فاضى للمذاكره بس كانت بتقعدنى جنبها بليل وتذاكرلى ماما كانت ست شجاعه جدا كانت ب 100 راجل فى اللحظه دى دمعه نزلت من عيونه كانت مسئوله منى مكانتش أمى دى كانت أختى وبنتى
مروه مسحت دموعه
حازم بس ربنا عوضنى بيكى إنتى أول يوم شوفتك فيه حسيت إنك هى بس لما مشيت وراكى لقيتك مش هى الحلق بتاعك لما وقع
مروه بصتله باستغراب 
حازم بإبتسامه وهو بيكملبداية مقابلتى معاكى كانت فى أول يوم