تلك صرخات وحدها لاتكفي

حركه بس مخلونيش المسه
شاله هو وكوثر ونزلو بيه قالو احنا هندفنه من غير ما حد ما يعرف وانتى متتحركيش من هنا
القصه بقلم اسماعيل موسى 
الشعور بالذنب والحزن خلانى أهمل فى نفسى لا بدور على أكل ولا بستحمه ولا بتحرك من مكانى غير لو كوثر امرتنى
بعد تسع شهور جاتنى الآم الوضع استنيت شريف يجيب دكتور او ياخدنى على المستشفى لكن كوثر قالت انا هولدك
كنت بخاف من كوثر ومقدرش أرفض ليها طلب وكمان كنت محتاجه الشوربه إلى دماغى بينشق لو مشربتهاش
وانجبت طفل جميل زى القمر
كوثر حضنت الطفل وقالت خليه معايا
انا صړخت عايزه ابنى فى حضنى

كوثر حذرتنى انت مش فى وعيك وبتنامى من غير ما تشعرى ممكن ټأذى الطفل
رفضت خدت ابنى فى حضنى لكن النوم اخدنى ڠصب عنى ونمت
كأنه حلم بيتكرر شريف نازل فيا ضړب وشتيمه
قتلتى ابنك قتلتى ابنك
بصيت ملقتش ابنى جنبى قټلته ازاى دا كان فى حضنى
كوثر برقت عنيها خنقتيه يا هانم بدراعك من غير ما تشعرى انتى هتودينا فى داهيه
احنا لازم هندفنه بسرعه يلا يا شريف
اترميت على الأرض أبكى واصړخ واندب
كفايه يا شريف هتموتها خلينا نفكر فى المصېبه دى اطلع بره لو سمحت
طلع شريف من الغرفه كوثر قعدت تبكى قولتلك خلى الواد معايا مرضتيش
كنت عارفه انك مش واعيه لنفسك وادى الى  خفت منه حصل خنقتيه وانتى نايمه
مكنتش قادره اتكلم من الحزن واليأس كوثر جابتلى الشربه خدى دى وانتى هتستريحى
احنا لازم ندفن الواد من غير ما حد يحس
شربت شروق الشربه المخډره المخلوطه بالھروين حست بخدر فى جسمها
نسيت حزنها وهمومها ونامت
شريف كان بيعاملها معامله وحشه جدا كل شويه يذكرها انها قټلت ابنها بايدها
للهروب من الاحساس بالذنب كانت شروق بتطلب الحساء من كوثر
وكوثر كانت بتديه ليها بسعاده
وحملت شروق مره تانيه بطنها اتنفخت برافو عليك يا شريف والله
احنا عايزين أطفال كتير
متقلقيش يا كوثر هخليها تحمل زى الأرانب
ومرت الشهور بسرعه شروق ربنا رزقها بطفله جميله المره دي كان مقرره انه عينها مش هتغفل عنها ابدا
هتلعب معاها وتستمتع بضحكتها هتشوفها بتمشى قدامها وتجرى وراها فى الشقه
كوثر سابت الطفله مع والدتها
شريف انجزى يا كوثر الجماعه مستعجلين
كوثر اصبر شويه البت واخده بالها اوى المره دى
والشربه راحت فين متنسيش انها مدمنه
ضحكت كوثر انا معطاشها مانعه عنها الحساء لحد ما تفرهد
ارتخى جسم شروق بدأت تطلب الحساء كانت هتبوس على رجل كوثر
اول ما خلصت الحساء نامت كوثر خدت الطفله ومشيت
وزى كل مره شروق بتفتح عنيها على ضړب شريف إلى بيكسر عضمها
نمتى وسبنى بنتك لحد ما ماټت
صړخت شروق ماټت ازاى انا كنت واخداها فى حضنى
وبعد كده ايه الى حصل
معرفتش ترد مش فاكره حاجه مش فاكره يا شريف مش فاكره
خنقتيها زى ما خنقتى ابنك
انتى مش ام انتى قاتله
اترمت شروق على الأرض تبكى وتندب وفقدت وعيها
خرجت كوثر وشريف ورجعو اخر الليل
كوثر شفت انا عملت ايه شفت الاتفاقات ازاى
طلبت ضعف المبلغ وخدته
الصراحه يا كوثر انتى فظيعه مجرمه
امال ايه يا واد دا انا كوثر والاجر على الله
باب غرفة شروق كان مفتوح كوثر دخلت الاوضه ملقيتش شروق
راحت فين بنت الكلب دى
بتبص لقيت شروق مرميه فى المطبخ نايمه
ضړبتها برجلها شروق قامت بتعملى ايه هنا يا زفت
شروق كنت عايزه الشربه دماغى ھتنفجر
كوثر اديتها الحساء شروق شربته ونامت
شريف لكوثر تفتكرى البنت دى سمعت حاجه
كوثر لا مسمعتش هى عارفه نفسها فين اصلا
ورينى همتك بقا عايزين واحد تانى
شريف متقلقيش هخليها تحمل فى تؤام
فى اللحظات إلى شروق كانت بتستعيد فيها وعيها كانت بتسأل نفسها