رواية نوح (كاملة جميع الفصول) بقلم اماني سيد

 

شمس انت جعانه اوى تعالى ناكل
صفا معقول هتاكلى بره البيت اول مره تعمليها ومش هتاكلى مع شريف 
شمس غالبا لازم اتعود اصل العروسه الجديدة جت جه بيها امبارح شايلها وفرحان بيها لا وكان عايزنى احضرلهم عشا العرايس كمان 
صفا أوعى تكون حضرتى 
شمس لا دخلتلهم جبنه ومربى 
صفا كنتى نفضتيلهم 
شمس هو جوزى لسه وانا حضرت على اده بس 
صفا وهى بقت مراته تشيل شيلته بقى 
شمس انا هعمل كده هركز فى شغلى ونفسي بس لحد ما اشوف اخرتها معاه ايه 
تناولت صفا وشمس الغداء وذهبت شمس للمنزل وكانت تحمل شنطه كبيرة بها فستان الحفل ووجدت المنزل فى حالة من الفوضى وصوت ضحك قادم من غرفة الجلوس 

ذهبت لغرفة الجلوس وجدت زوجها يجلس ويشاهد التليفزيون ويجلس شاديه على قدميه ويطعمها بنفسه احست شمس بۏجع في قلبها لم تشعر به من قبل لهذه الدرجة هى كانت مهمشه فى حياته انه لا يراني زوجه على الاطلاق نظر لها شريف
شاديه ايه ده شمس انتى هنا معلش بقى لما اتاخرتى طلبنا اكل على ادنا واتغدينا اصل ملقناش حد يعملنا اكل اتصرفى انتى بقى او هتلاقى جبنه ومربى فى التلاجه كليهم 
تجاهلت شمس جميع كلمات شاديه ونظرت لشريف 
شريف ايه ده شمس انتى جيتى اتاخرتى ليه 
شمس كنت بحضر لحلفت الشركه بكره وحدفتله الدعوه بتاعته 
دى دعوتك بعتوهالك معايا هتكون فى فندق. قالتله الكلام ده ودخلت غرفتها حتى لم يسالها اذا تناولت طعامها ام لا ..
شاديه الله بقولك يا شيرى انا لازم اروح الحفلة دى تعالى بقى ننزل نجيب فستاه عشان نروحها 
شريف انا فلوسى تمشينا لاخر الشهر بالعافيه يا شاديه انا صرفت كل فلوسى على شبكه وفرح وغيرت اوضه النوم غير الهدايا والفساتين 
شاديه يعنى يرضيك مراتك تروح بفستان جديد وانا لأ قول انك ابتديت تحنلها من اول يوم 
شريف لا يا حبيبتي طبعا بس هى جايباه بفلوسها وغير كده انتى فساتينك حلوه ولسه ماتلبستش أصلا 
شاديه بقى كده يا شريف اوعى سبنى بقى 
شريف اهدى بس عايزانى اعمل ايه غير انى اشترى فستان جديد 
شاديه متخلهاش تحضر 
شريف ماينفعش طبعا شغلها ده أساسى ليها وهى بتصرف منه على البيت معايا 
شاديه عندك حق خلاص لقتها روح هاتلى الفستان اللى هى اشترته ده انا البسه وهى اكيد عندها غيره او وقتها هتضطر تروح تشترى غيره اكيد معاها فلوس 
شاديه ماشى يا حبيبتي حاضر 
قام شريف واتجه لغرفه شمس وجد الباب مغلق من الداخل 
فتحت شمس الباب 
شمس نعم 
شريف ليه معملتيش حساب شاديه فى فستان زيك
شمس متجبلها انت وانا مالى هى مراتى 
كل ده تحت انظار شاديه 
هنا ضحكت شمس بعلو صوتها 
شمس ايه ده هو انت جايبلى الجعانه دى عشان اصرف عليكوا ماتلم نفسك يا شريف.
شريف بزهول ايه طريقتك دى احترمى نفسك وعشان قلت ادبك دى بقى هاخد الفستان ڠصب عنك وهديهولها وانتى مش هتروحى 
شمس زقته واضح انك ماتعرفش يا شريف انا بقى وضعى ايه فى الشركه وعلاقاتى وصلت لفين اصلك يا غلبان نسيت تسال انا اترقيت وبقيت ايه بس خلى الناس هى اللى تقولك انما انا بحذرك كلمه كمان اقسم برحمه اهلى لاخليهم يرفدوك من الشركه واخلى نوح يعمل كده بنفسه وانت عارف لما حد نوح بيطرده بيحصل بعدها ايه استحاله اى شركة تانيه تقبله فلم نفسك بقى يا شريف وخد الجعانه دى من منها وسبنى عشان عايزه انام 
شريف بقى كده يا شمس ماشى 
مشى شريف وراح غرفته هو وشاديه ودمه محروق 
شاديه انت هتسبها كده 
شريف عايزانى اعملها ايه 
شاديه كنت ضړبتها قلمين على الكلام اللى قالته ده 
شريف عشان تنفذ ټهديدها صح 
شاديه اديك قولت ټهديد ومش هتعرف تعمل حاجه 
شريف انتى ماتعرفيش شمس مابتهددش بتنفذ على طول واول مره تكلمنى بالطريقة 
شاديه طيب هنعمل ايه 
شريف اتصرفى وانا هعوضك لما اقبص
بعد ما اغلقت شمس غرفتها حست براحه انها استطاعت ان تقف أمامه دون ضعف هى من اليوم لا تعتبره زوج مره اخرى هى من ضحت لأجله ودائما ما تسأله عن مايسعده لكى تفعله له 
هو يفعل ما كانت تفعله هى لكن لغيرها تزكرت يوم فرحههم كم كان صامت بارد المشاعر لم يطعمها ولو مره او يسألها ماذا تريد خمنت ان هذا طبعه لكن الذى أمامها شخص اخر غير زوجها
عند نوح فى القصر كانوا يتناولون الغداء 
إلهام نوح بيه لو سمحت كفايه كده على هيثم وخرجه انت قلت ٣ ايام عدى اكتر من اسبوع 
نوح مهو التلات ايام عقابه للسړقة وباقى الايام دى عقابه على انه رفع