رواية مدينة الاسكندريه

جوازنا 
فهد بابتسامه خاېفه عليا 
حنين طبعاانا بحس معاك بالامان الدفا حاسه انك سندى وحمايتى فى الوقت ده ٠٠وعوض ربنا ليا وتلفونها رن بتبص لقت جاسر اتوترت حنين فهد انا شويه وهرجع 
فهد فى حاجه 
حنين بتوتر ملحوظ لا شويه وراجعه 
فهد لاحظ توترها وانها خاېفه من حاجه طيب روحى انا مستنيكى نكمل كلمنا 
حنين ماشى وخرجت بسرعه
فهد قام بيتمشى فى المكتب وبيفكر ايه ال خلى حنين تتوتر كده ومين ال بيتصل بيها وقعد على كرسى كتبه ولفه وبيبص من الازاز ال ورا مكتبه على الطريق وسرحان شاف حنين بتخرج من الشركه ومعاها شنطه وف واحد واقف مستنيها 
فهد قام مدايق من مكانه وبيبص عليها 
اما عند حنين 
جاسر فتحلها درعاته حنون حبيبتى 
حنين زقته الفلوس ايه ومش عاوزه اشوف وشك تانى 
جاسر لمح فهد وهو واقف يبص عليهم حب يدايقه 
جاسر بيغمز بوقاحه وبيحط ايده على وش حنين ما تجى يا حنون نسهر سوا وادلعك زى زمان ده انا 
حنين زقت ايده انت ساڤل وقليل الادب 
جاسر الدايق منها وراح ضربها بالقلم 
عند النقطه دى فهد

طلع من مكتبه وعينه كانها الچحيم 
جاسر بيزق حنين بتقع على الارض انا هوريكى انا هعمل فيكى ايه غورى فى داهيه 
كل ده وفى عيون واقفه وشايفه ال بيحصل ومبسوطه 
جاسر ركب التاكسى ومشى وشيرى كانت واقفه بتتفرج عليهم لانها كانت مستنيه قدام الشركه واول ما جاسر مشى مشيت وراه
فهد نازل بيجرى من الشركه لقى حنين واقعه على الارض وبتعيط 
فهد وبحاول يسيطر على غضبه مدلها ايده من غير ما يتكلم 
حنين رفعت وشها لقت فهد قدامها دموعها نزلت اكتر 
فهد يلا قومى مش هنفضل فى الشارع الناس تتفرج علينا 
حنين مسكت ايده وقامت فهد ومش عارفه تقول ايه 
فهد تعالى معايا مش هينفع نكلم هنا 
وركب فهد عربيته وحنين جامبه وساكت مش بيتكلم ولا بيبصلها
حنين بتوتر فهد انت فاهم غلط 
فهد وقف العربيه مره واحده فى مكان هادى وبصلها وايه هو الصح مخبيه ايه تانى عليا ولا انتى بتضحكى عليا 
حنين بدموع بضحك عليك 
فهد بعصبيه امال لما اشوفك واقفه مع واحد وبيحط ايه على وشك بطريقه زباله وبعديها يضربك فى ايه عاوز اعرف مخبيه ايه عنى 
حنين بدموع ده اسواء شخص قبلته فى حياتى ده جاسر والد همس 
فهد بضيق شديد كان عاوز ايه 
حنين بتبلع غصه فى حلقها كنت بديله فلوس 
جاسر نعم فلوس ايه
حنين جاسر كان بيسومنى على همس 
فهد ازاى 
حنين هقلك لما جيت اطلقت منه ساومنى عشان الطلاق اتنازل عن كل حاجه وانا كنت حامل فى همس وهو اصلا مكنش عوزها وكان بيضربنى فيها عشان تنزل 
فهد كان عنيه كانها الچحيم الكلب الحيوان 
حنين بتكمل كلامها وقالى لو عوزانى انسى البت ال فى بطنك دى تدفعى لانه كان عارف ان بابا عنده حتت ارض سيبها عشانى الف عشان يكمل الطلاق ٢٠٠وطلب ويتنازل عن همس وبابا عشان يخلصنى منه وهو عايش وافق لانه كان انسان حقېر وبابا خاف عليا يعملى حاجه لو هو ماټ وبابا باع الارض واداله الفلوس وجاسر طلقنى واتنازل عن همس وبابا ساب بقيت الفلوس ليا انا وماما وبعديها بابا ماټ من زهقه عليا وفضلت اصرف انا وماما من الفلوس دى لحد ما همس كبرت وقدرت اسبها مع ماما واطلع اشتغل لان الفلوس كانت قربت تخلص وبتاخد نفس طويل اشتغلت عندك فى الشركه وخبيت انى مدام وعندى بنت عشان الشغل وحسيت ان امورى بقت تبقى كويسه وجاسر كان مختفى بقاله اكتر من سنه ومره واحده لقيته ظهر تانى وعاوز فلوس تانى عاوز الف جنيه وبيسومنى انه ١٠٠هيخطف همس وممكن يبعها لو مجبتلوش الفلوس 
فهد الكلب يبيع بنته وجبتى الفلوس منين 
الف من ٥٠حنين كان فاضل معايا فلوس بابا وبعت دهب بابا كان الف وهو ٢٠جيبهولى ونور ادتنى كان جا ياخدهم 
فهد بعصبيه وصوت عالى مقلتليش ليه خبيتى عليا ليه فهمينى مش انتى لسه قايله انك بتحسى معايا ب الامان وانى سندك ولا كل ده كدب 
حنين وبتمسح دموعها لا مش كدب وربنا يعلم بحبك قد ايه بس كنت عوزنى اجى اقولك هات فلوس 
فهد ايوه احكيلى وانا هتصرف وكنت اديت الكلب ده الفلوس 
حنين خفت تقول عنى طماعه وعاوزه فلوسك وانى بحبك عشان فلوسك 
فهد انتى مجنونه 
حنين لامش مجنونه شيرى لما جتلى الاوضه قلتلى فهد عرفك على حققتك اوى وانتى بنسباله نزوه 
فكرت انها تقصد انى طمعانه فى فلوسك 
فهد بعصبيه انى فعلا مجنونه عارفه شيرى تقصد ايه تقصد انى عرفت انك مطلقه وعندك بنت فهمتى 
حنين پصدمه ومش عارفه ترد ودموعها نازله جامد 
فهد مستحملش اكتر من كده وقلبه كام بيتقطع من دموعها وفضل يطبطب عليها طب اهدى يا قلبى انا اسف انى اتعصبت عليكى بس مستحملتش اشوف الكلب ده بيقرب منك والله لو كنت لحقته لكنت دفنته حي وفضل يمسح فى دموعها وميل عليها باس عيونها مقدرش انا اشوف العيون دى بټعيط 
حنين بتبعد عنه لسه زعلان 
فهد مقدرش