رواية سارة كامله

الكل فى هدوء وهو قعد فى مكانه ومسح على شعره بضيق وبص للفنجان إللى مكسور على الأرض ولقميصه إللى متغرق قهوه
حازم بشرودكويس إنها كانت دافيه وإلا
كنت إتحرقت
أخد نفس عميق وبدأ يشيل الفنجان المكسور من على الأرضوبعد فتره بسيطه رماه فى الزباله وطلع للدور التاسعكانت قاعده بټعيط فى مكانها وبتحاول تاخد نفس عميق عشان ماتتعبش أكتر لحد ماقطع لحظتها صوته إللى وقف الډم فى عروقها
حازم بجمودتعالى معايا
مروه بإستفسار وهى بتبصله بعيونها إللى كلها دموعفين
مسك دراعها جامد من غير مايرد عليها ودخلوا الأسانس ير وطلعوا للدور العاشر خرج من الأسانس ير وهو لسه ماسكها من دراعها ودخل بيها على مكتبه الكبير ورماها على الكنبه وقفل الباب وراه 
مروه وهى بتبلع ريقها پخوفعايز إيه منى
حازم بضيق إنتى مش مظبوطه ليه فيكى إيه
مروه بعدم إستيعابمش فاهمه ححضرتك تقصد إيه
حازم وهو معقد حواجبهتعرفى إن أكتر حاجه بكرهها فى حياتى هى الست الضعيفه وقلة النظام
مروه بحزنبس أنا مش ضعيفه
حازم بضيق وهو بيقرب منهاالمهم أنا مش جايبك هنا عشان نقعد نرغى أنا جايبك هنا عشان آخد حقى
بصتله بړعب لما سمعت آخر كلمه وبدأت تتنفس بسرعه وبدأت ټعيط ودخلت فى نوبة صړيخ
مروه بصړاخ وهى بترجع لورالا يا يوسف لا لا لا يا يوسف عشان خاطرى لا أرجوك لا ماما يا يوسف ماما
سندت على الحيطه إللى وراها وقعدت على الأرض نفسها وكملت
مروه بدموع مع صړاخلا يا يوسف إبعد عنى أرجوك ماما ھتموت ماما ھتموت يوسسف 
إتصدم من حالتها وقرب منها ونزل لنفس مستواها على الأرض
حازم بحزن وهو بيبصلهامروه فوقى
مروه بدموع وهى بتهز نفسهالا يا يوسف عشان خاطرى لا
حازم بزعيقمروه
مروه بدموع وهى بتبصلهأنا بسببك خسړت كل حاجه خسړت تعليمى ومامتى وحياتى ومستقبلى حرام عليك عاوز إيه منى
تانى
حازم 

بعصبيه وهو بيضربها بالقلم على خدهاقولتلك فوقى
حطت إيدها على خدها وبصتله بقهره وقامت من مكانها وخرجت من المكتب من غير ماتقول أى حاجهإتنهد بصعوبه وندم على إللى عمله وقعد على كرسى المكتب وبدأ يفكر فيها وبعد فتره بسيطه قطع شروده رساله على موبايله فتح الرساله وبدأ يقرأ محتواها
لو مانفذتش إللى قولنا عليه روح أخوك هتبقى فى المقابل
مسك الموبايل بعصبيه ورماه فى الحيطه وإتكسر وأخد الجاكت بتاعه وخرج من الشركهرجع الشركه متأخر وقابله وهو خارج
ايمن بإستفساررايح فين
حازم بضيق فى داهيه تيجى معايا
ايمن أنا مش هسألك عن سبب خنقتك بس أنا مقدر كويس إنك بقالك كام يوم مانمتش وبتحاول تشغل نفسك أكتر فى الشركه بس بلاش الطريقه دى مع أى حد
حازم ببرودفكك من المواعظ إللى إنت بتنصحنى بيها دى كنت فين
ايمن بإرتباككنت فى المول
حازم وهو ملاحظ إرتباكهطيب طيب مش محتاج تكذب عموما ماليش دعوه بحياتك بس أنا ماينفعش أشيل كل حاجه فوق راسى وسيادتك تبقى قاعد مرتاح كل يوم مع واحده شكل إنت متخيل إنى أهبل أظن إنك عارف وشى التانى ده بيبقى عامل إزاى لازم تشوف شغلك كويس فاهم
ايمن بإستفسار وهو بيغير الموضوعصحيح ماقولتليش مروه عملت إيه النهارده
حازم بسخريه وهو بيفتح زراير الجاكتعملت ده
ايمن پصدمه وهو بيبص على آثار القهوه إللى على القميصهو ده بجد
حازم بضيق أنا مش عارف إنت وتامر جايبين المصېبه دى منين ربنا يصبرنى عليكم كلكم
مشى من قدامه من غير مايستنى رد منه وركب عربيته وإتحرك
بعد فتره بسيطه وصل للفيلا بتاعته وبدأ يعمل مكالمه من موبايله التانى
حازم إنت كويس يا انس 
انس اه اه أنا كويس
حازم خليك فى مكانك وإياك ترجع مصر فاهمنى
انس بإستفسارهما لسه بېهددوك بيا
حازم مش وقته سؤال دلوقتى باباك معاك
ياسراه معايا
حازم بتنهيده صعبهتمام ماتبعدوش عن الحرس نهائى فاهمنى
انس بقلقإنت قلقتنى هو فى إيه
حازم مافيش أى حاجه خد بالك من نفسك سلام
قفل المكالمه من غير مايستنى رد منه أخد نفس عميق وبعدها قلع الجاكت وبص على آثار القهوه إللى على القميص وإبتسم
إبتسامه خفيفه وبدأ يقلع القميصالروايه من تأليف ساره بركات بعد فتره بسيطه خرج من الحمام وهى على باله قرر إنه يتصل بتامر ويسأله عنها
تامرألو مين معايأ
حازم بضيق يعنى هيكون مين
تامر إحم إحم إزيك يا حازم 
حازم أحسن منك إنت مش بتسأل ليه
تامر بإحراجالشغل بقا وكده
حازم طيب طيب بقولك هى البنت إللى إسمها مروه دى عايشه فين عنوان فيلتها إيه
تامرلا ماهى مروه مش عايشه فى فيلا
حازم بتنهيدهوده المتوقع طب معلش ممكن عنوانها طيب
تامر بإستفسارهو فى حاجه ولا إيه
حازم لا مافيش
تامر بضيق حازم إنت هتعمل إيه
حازم بضيق هو فى إيه مالكم محسسنى إنى هعمل فى البنت حاجه
تامرعشان إنت بتكرهها من زمان مثلا
حازم الموضوع مالهوش علاقه أنا عملت حاجه ومحتاج أعتذر عليها بس كده
تامر بتنهيدهطيب خد العنوان
أخد منه العنوان وغير هدومه وإتحرك لبيتهابعد فتره بسيطه كان بيطلع سلالم بيت قديم وبدأ يخبط على باب فى الدور التانى
مروه بإستفسار وهى ورا البابمين
حازم أنا حازم إفتحى
مروه باستغراب عايز إيه
حازم بضيق هتسيبينى واقف كده كتير إنجزى إفتحى
بلعت ريقها پخوف وفتحت الباب وفضلت واقفه فى مكانها
حازم مش هتقوليلى أدخل
مروه بإرتباكبس أنا مش متعوده إن فى راجل غير بابا يدخل البيت
حازم بإبتسامهونعم التربيه
مروه بضيق حضرتك بتتريق
حازم وهو بيحاول يكتم عصبيتهأستغفر الله العظيم يابنتى أنا جاى أتكلم كلمتين وأمشى مش هعملك حاجه
مروه بإرتباكإتفضل
دخل الشقه وبدأ يبص على الجدران المتشققه والدهان المتساقطوبعدها بصلها بإبتسامه
مروه وهى بتدخل المطبخحضرتك تقدر تتفضل على الكنبه
حازم شكرا
قعد على الكنبه و فضل مستنيها لحد مادخلت عليه بكوباية شاى
حازم وهو بياخد منها الكوبايهشكرا
مروه بإرتباك وهى بتقعد على الكنبه إللى جنبه وباصه فى الأرضأنا آسفه إنى دلقت القهوه على حضرتك النهارده صدقنى أنا ماقصدش وآسفه على الفنجان إللى إتكسر أنا مستعده أدفع تمنه
حازم حصل خير مافيش مشكله
مروه بإستفسارهو حضرتك مش بتشرب الشاى ليه
حازم بإبتسامه خفيفهعشان مش بحبه
مروهأنا آسفه بس ده إللى موجود عندى
حازم ولا يهمك
مروه بإستفسارهو حضرتك جاى ليه
حازم بتنهيده صعبه وهو مش بيبصلهاأنا آسف دى أول مره أمد إيدى على واحده ست بس ده مايمن عش برده إنك غلطتى لما ضربتينى بالقلم
مروه بضيق وهو إللى إنت عملته ده تسميه إيه
حازم بضيق بقولك إيه أنا مش بحب جو الخناقات ده إفهمى الأول أنا أكتر حاجه بكرهها فى حياتى قلة النظام والهرجله بحب كل حاجه حواليا تكون منظمه ونضيفه إنتى ماشوفتيش نفسك كنتى عامله إزاى النهارده لابسه بلوزه باهته وزراير مش مظبوطه وجيبه مكرمشه إنتى فاكره نفسك رايحه القرافه بس تصدقى أنا لما شوفت بيتك إديتك عذرك
إتكسرت من كلامه بدأت دموعها تنزل من عيونها ڠصب عنها
حازم بإستيعابمروه أنا
مروه بحزن وهى بتقاطعهمش محتاج تعتذر حضرتك قلت إللى عندك تقدر تتفضل تمشى
حازم پصدمهإنتى بتطردينى أنا
مروه بضيق أومال عايزنى أفرشلك الأرض ورد وإنت بتتريق على حياتى
حازم بتحذيرإعقلى كلامك وإتكلمى معايا كويس
مروه بضيق ولو متكلمتش كويس هتعمل إيه
حازم وهو بيحاول يتحكم فى غضبهيابنت الناس أنا كنت جاى أعتذرلك أنا مش فاهم إيه إللى خلانا نتخانق كده
مروهعشان إنت
بتشفق

عليا وأنا أكتر حاجه بكرهها إن حد يشفق عليا زى مانت پتكره إن كل حاجه حواليك تبقى مش منظمه
حازم بتنهيده صعبهخلاص أنا آسف
مروهمافيش مشكله
حازم وهو بيقوم من مكانهأشوفك بكره فى الشركه إن شاء الله
مروهمعلش بس ممكن تستنى أنا شويه وراجعه
حازم خدى راحتك
دخلت أوضتها وبعد فتره بسيطه طلعتله وإدتله ورقه فى إيده
حازم بإستفسارإيه ده
مروهدى إستقالتى خلصتها قبل ماحضرتك تخبط على الباب
حازم هو إنتى لحقتى تشتغلى عشان تستقيلى
مروه بتنهيدهمش مهم المهم إنك وفرت عليا المشوار بتاع بكره
حازم بضيق مكتوم وهو بيقطع الورقهمافيش إستقاله
مروه بإستفسارأنا نفسى أفهم حضرتك مش طايقنى ليه هو أنا قتلتلك قتيل
حازم بضيق إسألى نفسك بعد إذنك
خرج من الشقه ورزع الباب وراه إتنفضت وهى فى مكانها وبدأت تسأل نفسهاماله ده! متخلف ده ولا إيه لا ده شكله مچنون أو مريض نفسى ده فظيع بجد ربنا يستر
أخدت نفس عميق ودخلت على أوضة باباها ومامتها عشان تنام
كان قاعد فى عربيته بره شارع البيت وبيفتكر أول يوم شافها فيه
فلاش باك من تسع سنين
كان ماشى بسرعه عشان متأخر على تامر فى الجامعه لحد ماخبط فيها بدون قصد
حازم أنا آسف
مروه من غير ماتبصلهحصل خير
كملت طريقها وهى باصه فى الأرض جه يتحرك داس على حاجه رفع رجله لقاه حلق أخده ومشى وراها لحد مادخلت قاعة المحاضرات ولسه كان هيدخل وراها تامر وقف فى طريقه
تامرإيه يابنى رايح فين داخل عند سنه أولى ليه
حازم وهو بيبصلههاه
تامرإنت إتأخرت عليا ليه لازم أناقش رسالة الدكتوراه دلوقتى أومال فين الزفت إللى إسمه ايمن 
حازم بتنهيدهسيبك منه أنا إللى هكون معاك مبروك مقدما
تامر بإبتسامهالله يبارك فيك يلا نروح القاعه إللى فى الدور التانى بسرعه
حازم يلا بينا
بص بصه أخيره للقاعه إللى هى دخلتها وبعدها حط فردة الحلق فى جيبه ومشى ورا تامر
نهاية الفلاش باك
حط إيده فى جيبه وخرج الحلق بتاعها إللى فضل وراها أربع سنين عشان يحاول يرجعهولها بس إحتفظ بيه فى الآخر
حازم بحزن وهو بيبص للحلقإيه إللى حصلك يا حبيبتى إنتى ماكنتيش كده
الفصل الثامن
فى فيلا تامر
كانوا قاعدين بيتفرجوا على التليفزيون على مسرحية العيال كبرت وبيضحكوا لحد ماقطع لحظتهم صوت جرس الفيلا
تامرإطلعى الأوضه أنا هروح أفتح
دعاءحاضر
راح يفتح الباب إتفاجئ بوجوده
تامر باستغراب بتعمل إيه هنا فى نص الليل
حازم عايز أتكلم معاك
تامر بتنهيدهإتفضل
قعدوا فى الصالون وبدأ كلامه
حازم بإستفسارمين يوسف
تامر بعدم إستيعابمش فاهم
حازم بضيق مين يوسف إللى مروه كانت بتقول إسمه ده النهارده وهى بتصرخ
تامر پصدمهإنت عملتلها إيه
حازم بضيق معملتش حاجه هى إللى فضلت تصرخ بإسم يوسف ده مين ده وعمل إيه معاها عشان تصرخ كده
تامرماينفعش أتكلم فى حاجه ماتخصنيش وبعدين إنت مالك سيبها فى حالها
حازم بإبتسامه حزينهصح إنت عندك حق أنا إيه إللى جابنى هنا أصلا
قام من مكانه ولسه هيخرج وقفه صوته
تامرصدقنى يا حازم ماينفعش أتكلم فى حاجه ماتخصنيش يوم ماتحب تسمع حاجه تخصها إسمعها منها هى بس بلاش الفتره دى لإنها فى فترة نقاهه بتحاول تتعود على كل حاجه حواليها ولسه بتبدأ حياتها من تانى بلاش تضغط عليها فى الشغل
حازم بإستفسارليه هى مالها وفترة نقاهه ليه
تامر بتنهيده صعبهكل إللى أقدر أقوله إنها كانت تعبانه الفتره إللى فاتت دى عشان كده قلت لايمن إنها ليها معامله خاصه
حازم بحزنماشى
خرج من الفيلا وإتحرك للفيلا بتاعتهكان واقف حزين على حال صاحبه إللى يعرف عنه كل حاجه
فلاش باك منذ ثمانية سنوات
كان قاعد فى مكتبه فى الكليه وبيجهز المحاضرات الروايه بقلم ساره بركات قطع تركيزه خبط على باب المكتب
تامر بصوت مسموعإتفضل
حازم وهو بيدخل مفاجأه صح
تامر باستغراب غريبه
حازم وهو بيقعد على كرسى قصاد المكتبلا